مامور سرشماری:سلام مادرجان میشه لطفا بیای دم در؟

مادر:سلام پسرم بفرما….؟؟

مامور:ازسرشماری مزاحمت میشم.مادرتو این خونه چندنفرید؟؟اگه میشه بروشناسنامه هاتون رو بیار بنویسمشون..

مادرلای درو بیشترباز کرد وباسروگردنش سروته کوچه را یه نگاهی انداخت چشمانش پرشد از اشک وگفت:پسرم قربونت برم میشه مارو فردابنویسی.

مامور به شوخی گفت:مادرچرا..؟؟

مگه فردا میخواین بیشتربشین؟؟

برو لطفا شناسنامه هاتون روبیار وقت ندارم.

مادر:آخه پسرم 31سال پیش رفته جبهه هنوز برنگشته.شاید فردا برگرده بشیم دونفر..

مامور،سری انداخت پایین و رفت..

مغازه دار می گفت:الان 29ساله هروقت ازخونه میره بیرون کلید خونشون رو میده به منو میگه:آقامرتضی اگه پسرم اومد کلید روبده بهش بره تو،چایی هم روسماور حاضره..

به نام آفریننده انتظار

با توام ای دشت بی پایان سوار ما چه شد
یکه تاز جاده های انتظار ما چه شد؟
آشنای” لا فتی الا علی” اینجا کجاست؟
صاحب” لا سیف الا ذوالفقار “ما چه شد؟
چهارده قرن است، چهل منزل عطش پیموده ایم
التیام زخم های بی شمار ما چه شد؟
چشم یوسف انتظاران را کسی بینا نکرد
روشنای دیده امیدوار ما چه شد؟
ذوالجناحا! عصر ما چون عصر عاشورا مباد
دشت را گشتی بزن، بنگر سوار ما چه شد؟
باز ای"موعود” بی تو جمعه ای دیگر گذشت
کُشت مارا بی قراری! پس قرار ما چه شد؟
می نشینیم تا ظهور سرخ مردی سبز پوش
آن زمان دیگر نمی پرسیم بهار ما چه شد؟

به امید ظهور